Een van de opwindende nieuwe gebieden in de creatieve industrie is de integratie van mode en technologie. Het is zó nieuw dat we niet eens goed weten hoe we het moeten noemen: cybercouture? smart fashion? fashionable technology? Of simpelweg: wearables? Het bedraden van complexe systemen van microprocessoren, motoren, sensoren, zonnepanelen, (O)LED’s of interactieve interfaces in de stof, textiel of kleding verandert ze in slimme materialen of slimme kledingstukken. In deze lezing bespreek ik de ontwikkelingen van de laatste jaren, zoals de ontwerpen van Pauline van Dongen in Nederland. Ook ga ik kort in op digital fashion, wat weer een hele nieuwe ontwikkeling is binnen de mode die zich afspeelt in augmented reality (AR), virtual reality (VR), en mixed reality (MR). De centrale vraag is: wat doet technologie met onze identiteit? Aan de ene kant is dat heel dichtbij, want we dragen kleding immers op onze huid; op ons lichaam. Aan de andere kant is digitale mode juist op afstand, want virtueel. Ik betoog dat we het vraagstuk van technologie kunnen begrijpen als een onderdeel van de ‘posthuman’ samenleving.